بی‌خبری نگران‌کننده از وضعیت نسرین ستوده
فعالان حقوق بشر و دمکراسی در ایران از تشدید فشار وزارت اطلاعات بر نسرین ستوده در بند ۲۰۹ اوین خبر می‌دهند. خانواده این وکیل دادگستری که از شش هفته پیش در انفرادی به‌سر می‌برد، حق ملاقات و تماس تلفنی با او را ندارند. نسرین ستوده، وکیل مدافع بسیاری از زندانیان سیاسی است که روز ۱۳ شهریور سال ۸۹ در پاسخ به احضاریه قضایی به اوین مراجعه کرد و دیگر به خانه بازنگشت. شش هفته از بازداشت این حقوقدان می‌گذرد و او در این فاصله تنها دو تماس تلفنی کوتاه با خانواده خود داشته است. خانم ستوده در تماس نخست، از تحت فشار بودن و در دومین تلفن، از اعتصاب غذای خود خبر داده است. مراجعات مکرر وکیل و همسر خانم ستوده به دوایر قضایی در هفته‌های گذشته بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پاسخ مانده و کسی نیز از اتهام و چگونگی پرونده وی چیزی نمی‌گوید. زندانیان سیاسی اوین به فعالان حقوق بشر و دمکراسی در ایران گزارش داده‌اند که بازجویی‌های شبانه از نسرین ستوده ادامه دارد و آنها صدای فریاد این وکیل دادگستری را شنیده‌اند. رضا خندان، همسر نسرین ستوده، در گفتگو با دویچه‌وله با تاکید بر بی‌خبری مطلق از مادر دو فرزندش می‌گوید: «من با منابع خبر ارتباط ندارم و نمی‌توانم این‌ها را تایید یا تکذیب کنم، اما وضعیت نگاهداری همسرم و نداشتن هیچ‌گونه تماس با او، این فکر را تقویت می‌کند که این حرف‌ها درست باشند.» این در حالی است که قاضی به نسیم غنوی، وکیل خانم ستوده، گفته که پرونده ایشان مراحل تحقیقات را پشت‌سر گذاشته است. رضا خندان یادآوری می‌کند که قاعدتا باید ایشان پس از این از انفرادی خارج می‌شد و به‌بند عمومی می‌رفت و حق تماس و ملاقات پیدا می‌کرد: «الان ده روز است که روی پرونده اظهارنظر شده، اما هیچ اتفاق و گشایش جدیدی روی نداده و ظاهرا پرونده بغرنج‌تر شده است.» آقای خندان می‌گوید که از زمان دستگیری همسرش، تنها یک‌بار امکان ملاقات با بازپرس پرونده را پیدا کرده و آن هم به‌این دلیل بوده که گمان کرده بودند او وکیل پرونده است: «به من گفتند که شما هیچ سمتی در این پرونده نداشته و حق پیگیری هم ندارید.» رضا خندان از افسردگی و بی‌قراری دو فرزند خود در غیاب مادرشان می‌گوید و از اثر این دستگیری در روحیه و آینده آنها ابراز نگرانی می‌کند: «پسرم نیما شش هفته‌است صدای مادرش را نشنیده و تنها سه سال دارد. می‌توانم بگویم بیشتر از آن اندازه که نگران خانم‌‌ام باشم، نگران بچه‌ها هستم.» مراقبت مادرانه از فرزندان خانم ستوده را در حال حاضر، مادر بزرگ ‌آنها بر عهده دارد که از شهرستان به تهران آمده است. حمایت داخلی و جهانی از نسرین ستوده خانم ستوده پیش از بازداشت، بارها مورد بازخواست قرار گرفته بود که از وکالت زندانیان سیاسی دست بکشد و از شیرین عبادی نیز دفاع حقوقی نکند. خانم عبادی از جامعه جهانی خواسته که برای رفع فشار از نسرین ستوده اقدام کنند. واسلاو هاول، رییس جمهور پیشین چک نیز در همایش بین‌المللی "فوروم ۲۰۰۰" با پشتیبانی از خانم ستوده، خواهان آزادی فوری او شد. کانون وکلای دادگستری ایران هم طی نامه‌ای خطاب به نسرین ستوده، این حقوقدان را دعوت به شکستن اعتصاب غذا کرده است. این نامه پس از آن نوشته شد که رضا خندان، در نشست این کانون به شرح وضعیت همسرش پرداخت. چهار زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج نیز در نوشته‌ای به نسرین ستوده از وی خواسته‌اند که برای حفظ جان خود به اعتصاب غذا پایان دهد. منصور اسانلو، رسول بداغی، عیسی سحرخیز و حشمت‌‌الله طبرزدی در نامه خود تاکید کرده‌اند که ایران در راه آزادی‌خواهی، به مبارزی همچون نسرین ستوده نیاز دارد. رضا خندان، همسر خانم ستوده، به دویچه‌وله می‌گوید: «همسر من متهم است نه مجرم. تنها در صورت قطعی شدن جرم می‌توانند افراد را مجازات کنند. ممکن است فردا دادگاهی تشکیل شود و ایشان را تبرئه کنند. در این صورت چه کسی باید پاسخگوی فشاری باشد که ایشان در این مدت تحمل کرده است؟»
مهیندخت مصباح ، دویچه وله

عکس، تبلیغ اجباری بر روی اتومبیل شهروندان قم برای خامنه ای
در آستانه سفر خامنه ای به قم ، مزدوران حکومتی اتومبیل شهروندان را متوقف کرده وبر روی آن تبلیغ خامنه ای جنایتکار را می نویسند.

کاریکاتور
سفر به لبنان
توفیق عقیلی

مرضیه،بانوی خوش صدای آواز ایران درگذشت
بانو "مرضیه"، هنرمند بزرگ میهن ما، امروز چهارشنبه بیست و یکم مهرماه 1389 در سن 85 سالگی و بر اثر بیماری سرطان، در پاریس درگذشت. باصدای زیبای "مرضیه" نزدیک به سه نسل از ایرانیان آشنا هستند. از صدای مرضیه هرچه گفته شود کم است، آنچه اما در این سالهای واپسین عمر "مرضیه" به این صدا، وزن بیشتری بخشید، مخالفت وی با رژیم جمهوری اسلامی بود. بنا بر گفته ها ، بانو مرضیه، برای ابراز مخالفت علنی خود با رژیم جمهوری اسلامی، در سال 1370 از میهن خارج شد تا به دیگر ایرانیانی بپیوند که بر علیه رژیم جمهوری اسلامی مبارزه می کردند. و مرضیه چنین نیز کرد. در نوزده سال گذشته بانو مرضیه در گردهمایی های گوناگون ایرانیان بر علیه رژیم جمهوری اسلامی شرکت کرد و نه تنها با آواز خود که با سخنان آتشین خود بر علیه ملایان حاکم بر ایران، عهدی را که با خود بسته بود، به جامعۀ عمل در آورد. در گذشت بانو مرضیه را به جامعۀ هنری ایرانی تسلیت می گوییم!

Keine News Blogger festgenommen Umstände
Nach Berichten erhalten ", Menschenrechte und Demokratie im Iran" ist mehr als vier Wochen Umstände Blogger inhaftiert MR Pvrshjry keine Nachrichten verfügbar. Blogger festgenommen Mohammad Reza Pour Shajari 21. September griffen die Ministry of Information Agenten verhaftet und in Isolationshaft Gohardasht Corps bewegt. Die Umstände seit der Verhaftung von Bloggern eingesperrt hatte keine Nachrichten verfügbar. Pvrshjry Herr in den ersten Wochen der Verhaftung mindestens zwei Mal Einzelhaft Corps ins Gefängnis Klinik übertragen worden ist. Said darauf zurückzuführen sein, ihn in die Klinik wegen Übertragung Departement für Folter, die Vernehmer haben Informationen gegen ihn verwendet wird. Auf der anderen Seite Intelligenz Ermittler, dass ihre Tochter ist in Mashhad Mashhad Intelligence leben gerufen per Telefon zu haben. Sie nennen die Tochter von Mr. Pvrshjry betont haben, dass sein Besuch zu beschwören und Information Administration, niemand, auch seine Familie informiert werden soll. Beschworen seinen Urlaub ist getan. Ministry of Information Agenten für erhöhten Stress zu Hause gegen ihre Familien Hier sind die Kommentare. Kontinuierliche Verweis auf die Revolutionären Gerichtshof und Familie Pvrshjry Corps Gohardasht Gefängnis Station der Situation und die Umstände von Herrn Poor Shajari informiert hatte, ohne Ergebnis geblieben. Mohebbi ist der Name der Stadt Karaj Geheimdienstmitarbeiter, die Vernehmungsbeamten und Folterknechte für das Corps der Verhaftung und Folter von politischen Gefangenen, Blogger, Studenten-Aktivisten, Darvysh Arbeitsrechtler, hat Frauen-Aktivisten bei Protesten im vergangenen Jahr verhaftet und eine wichtige Rolle und Verbrecher gegen die Menschlichkeit ist. Menschenrechte und Demokratie im Iran überfielen die Häuser, festgenommen, inhaftiert, legte in Einzelhaft und physische und psychische Folter Blogger zu Haftstrafen verurteilt und Reporter ohne Grenzen und Human Rights Hohe Kommissar forderte für praktische Schritte zur Freilassung des Bloggers inhaftiert. Menschenrechte und Demokratie im Iran 19 gleich Persisch Datum Mehr 1389 11. Oktober 2010 Der obige Bericht wurde auf der folgenden Organisationen eingereicht: Hohen Kommissars für Menschenrechte Reporter ohne Grenzen EU-Kommission für Menschenrechte in Europa Amnesty International Sonderberichterstatter über willkürliche Verhaftungen und Folter der Vereinten Nationen

گرامی باد دهم اکتبر، روزجهانی علیه حکم اعدام
دهم اکتبر به عنوان روز جهانی مبارزه با حکم اعدام نامگذاری شده است. طبق آمارهای منتشر شده در سال ۲۰۰۹ بیش از نود درصد اعدام ها در جهان تنها در شش کشور چین، ایران، عربستان سعودی، ایالات متحدۀ آمریکا و یمن شکل گرفته است. هم اکنون تنها ۵۸ کشور در جهان کماکان به صدور حکم اعدام ادامه می دهند و ۱۳۹ کشور به طور کامل حکم مجازات اعدام را لغو کرده اند، این در حالی است که ده سال پیش، تنها ۴۰ کشور در سراسر جهان اعدام را از قوانین خود کنار گذاشته بودند. در قرن ۲۱ و در عصر حقوق بشر همچنان کشورهایی هستند که این مجازات را در قوانین کشور خود به عنوان یک راه حل برای کاهش جرایم استفاده میکنند و ایران در عصر حاضر رتبه نخست در صدور و اجرای حکم اعدام به نسبت جمعیت را داراست. در کشور ایران هر چند اعدام از دیرباز جاری بوده است و این حکم در دوران متفاوت بر اساس نوع حکومت و آئین و مرام جامعه تنها در تعریف جرایمی که منجرب صدور این حکم می شده تغییراتی داشته اما در طول حکومت جمهوری اسلامی صدور و اجرای این حکم رشدی بی سابقه داشته و سرفصلی تازه محسوب میشود، به این مهم باید اضافه کرد علاوه بر اینکه نهاد های غیر انتفاعی مخالف حکم اعدام در ایران شکل نگرفته و حاکمیت نیز نه تنها برای تشکیل چنین نهادهایی کمک نمی کند بلکه به مقابله با افرادی برخواسته است که مخالف اجرای حکم اعدام هستند، بازداشت و صدور حکم زندان برای عمادالدین باقی و تلاش برای بازداشت محمد مصطفایی وکیل نوجوانان محکوم به اعدام خود نشانگر این ادعاست. حکومت جمهوری اسلامی از بدو روی کار آمدنش در بهمن ۵۷ همواره موافق تئوری موافقان اعدام در جهان بوده است که حکم اعدام را به منظور اجرای عدالت، ارعاب مجرمین، تأمین امنیت جامعه، تسکین افکار عمومی، احترام به زندگی انسان‌‌ها، موثر و ضروری می دانند. اما و علیرغم این موضوع، در طول بیش از ۳۰ سال حاکمیت و بسط و اشاعه این فرهنگ شاهد بازتولید خشونت در جامعه هستیم بطوری که دستگاه قضایی مجاب شده است علاوه بر سیستماتیک کردن صدور این حکم، برای ارعاب مجرمین از اجرای چند باره اعدام برای یک فرد استفاده کند، صدور 10 بار اعدام برای یک متهم و صدور شش بار اعدام برای یک زن نمونه های چنین احکامی است که نه تنها در ارعاب مجرمین تاثیری نداشته بلکه طبق آمار سازمان زندانها، هم اکنون زندانهای کنونی کشور دو برابر ظرفیت خود زندانی دارند که البته خبر ساخت ۴ بازداشتگاه در اطراف تهران را باید نشانه ای از وضعیت خطرناک در جامعه و برآمده از همین سیاست قضایی دانست. طبق آمار ارائه شده از سوی واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در آستانه ی دهم اکتبر، در طی نیمسال نخست سالجاری 137 تن اعدام شدند و بیش از 100 مورد حکم اعدام توسط دستگاه قضائی صادر و یا تائید شده است. همچنین باید اشاره کرد، جمهوری اسلامی ایران جزو معدود کشورهایی است که بسیاری از شهروندان را تنها به دلیل دگر اندیشی تحت نام محارب و افساد فی الارض اعدام میکند. طبق آمار جمع آوری شده توسط این نهاد دست کم ۱۱ تن در شش ماه نخست سالجاری به دلیل اندیشه های سیاسی مخالف حاکمیت اعدام شدند که برجسته ترین آن اعدام فرزاد کمانگر معلم و فعال مدنی بوده است، این در حالی است که خانواده های پنج تن از این اعدامیان پس از حدود ۶ ماه کماکان چشم به راه پیکر عزیزان خود مانده اند. مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران ضمن گرامیداشت این روز و مبارزه بی وقفه برای پایان صدور و اجرای حکم و با تاکید مجدد در مخالفت با اعدام شهروندان تحت هر اتهامی، خواهان حذف حکم اعدام از قوانین جزائی ایران است. این مجموعه همچنین مجامع حقوق بشری و جامعه جهانی را نسبت به نجات جان ۳۶ زندانی سیاسی که در انتظار اجرای حکم اعدام بسر می برند فرا می خواند. دبیرخانه مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران