سفر به قم، یک بازی دو سر باخت برای خامنه ای
در روزهای اخیر، ابواب جمعی آیت الله خامنه ای به شدت مشغول ارایه محک تازه ای برای برآورد ضربه ای هستند که جُنبش اجتماعی به آیت الله خامنه ای و جایگاهی که به آن تکیه داده، وارد کرده است. موضوع سفر "رهبر" به قم، جایی که پس از تظاهرات صدها هزار نفر علیه وی در آذر ماه سال گذشته دیگر تنها به صفت واتیکان جمهوری اسلامی شهرت ندارد، ویترینی است که خواجگان و فراشان دربار آقای خامنه ای بی اعتباری او را بار عام داده اند. آنگونه که پیداست، انگیزه وی از این سفر ترمیم ضربه هایی است که بر مشروعیت دینی و اخلاقی و صلاحیت سیاسی او وارد آمده است و در این راستا قصد دارد مراجع قدرتمند مذهبی را به خدمت بگیرد. آقای خامنه ای زمان بیعت گیری از مراجع را آگاهانه، بی درنگ پس از پایان اجلاس مجلس خبرگان انتخاب کرده بود. او به اتکای خاکسپاری منتصبانش در این موسسه تشریفاتی بر آستان خود، می پنداشت دست پر تری خواهد داشت. همزمان، آقای خامنه ای با گسیل اوباش برای هجوم، فحاشی و تخریب دفترها و منازل روحانیون منتقد از یک سو و تلاش در جهت به کنترل درآوردن مدارس مذهبی از طریق اشغال مدیریت حوزه ها از سوی دیگر، به تماشاچیان نشان می داد که جایگاه مذهبی و سنتی روحانیون و مراکز آنها را امری مشروط و تابع قدرت خود می داند. با این وجود، ولی فقیه باند نظامی – امنیتی به دلایلی که حدس آن چندان دشوار نیست، ناچار به لغو سفر خود در زمان دلخواه شد. این امر به ناگاه سفر سیاسی وی را به یک مساله امنیتی که تنها موضوع مورد مناقشه و محتاج به حفاظت آن جایگاه خود او است، تغییر ماهیت داد. از این هنگام به بعد، برای آقای خامنه ای دیگر در قم چیزی برای بردن وجود ندارد. او آنچنان که انتظار داشت، نمی تواند همچون "نماینده خدا" مورد استقبال قرار بگیرد و در مقام زمینی اش، مراجع قم نیز او را همان جایی می بینند که جنبش اجتماعی وی را بر آن نشانده، بر کف داغ خیابان! دوره گردی و التماس علنی ملازم آقای خامنه ای برای برگزاری کم و بیش آبرومندانه سفر وی، شکافی که "آقا" خیز برداشته بود تا آن را به حساب دیگران پر کند را مشاهده پذیر تر کرده است. آنها به این وسیله اعتراف می کنند که آقای خامنه ای در مهمترین پایگاه دینی "نظام" نه اعتبار و نه اقتدار دارد و بدون زمینه چینی و اقناع سازی از هر جنس، بارش برای سفر به قم را هم دیگر نمی تواند ببندد.