ما میکروب نیستیم! ما ایرانیان با شرفی هستیم که چهره پلید آخوند را به جهان شناساندیم
یکسال پیش ما مردم ایران را خس و خاشاک خواندید و با الفاظی مانند گوساله و … امروز اما شما مردم ایران را میکروب می نامید. ما مردم با شرف و آزاده ایران هستیم که چون خاری در چشم شما و تمامی دشمنان قسم خورده همین مردم فرو میرویم. و ما مردم این سرزمین با اعتقادات و اندیشه های گوناگون (شیعه، سنی، زرتشتی، کلیمی، مسیحی، بهائی با دین بی دین) هستیم و خواهیم بود تا خشکانیدن آفتی که ریشه دوانیده در این خاک، و باعث ویرانی و بر باد دادن سرمایه های کشور شد و خانواده های بسیاری را عزادار کرد و دلهای بسیاری را خونین. اگر چه امروز شما با پول مردم فرهیخته ی ایران و با سرمایه های آیندگان این خاک به سرکوب اندیشه ها و خیزش زنان و مردان و جوانان پرداخته اید و گمان میبرید که با زشترین این اعمال در نزد خدای خویش جایگاه ویژه ی داری! نه! هرگز چنین نبوده و نخواهد بود،. (این را حتی طلاب نجف و قم هم یادآور شدند) چرا که ظلم هیچگاه پایدار نخواهد ماند و دروغگویان و ستمگران در حق فرزندان این سرزمین امروز رسوا شدگانی بیش نیستند در نزد مردمان دیگر ممالک و در چشم جهانیان. و تاریخ این سرزمین بیاد دارد شگفتی های مردمان این خاک را، و بزرگان و اندیشمندانی داشته و داریم که به حقیقت بزرگ بودند و توانا و دانا ( نه آنکه خود بگویند که بزرگند!) اگر چه امروز بسیاری از آنان در درون زندانها هستند و یا برخی از آنان به ناچار بار سفر بستند و رفتند و یا تعدادی از آنان در بین ما نیستند. فریاد حق طلبی مردم ایران در یک سال پیش بیشتر از هر چیز نشانگر رشد و آگاهی قشری عظیمی از شرایط سخت و به دور از عدالت و درستی و کرامت انسانی جامعه ی ایران است که شما آن را رقم زده اید و گمان کرده (و کماکان گمان می کنید) که خواهید توانست با تهدید وسرکوب و شکنجه و تجاوز و اعدام مشکلات موجود در ایران را بر طرف سازید و بقولی آب رفته را دوباره به جوی باز گردانید! اما گویا بخاطر نمی آورید عاشورای یکسال پیش را! که همین مردم با دست خالی اما با دلی چون شیر به قلبتان زدند و یاد آورتان شدند که زنده اند و بیدارند و بیزارند از هر چه و هر آنکس که بخواهد به دروغ با نام دین و خدا بر آنان حکمرانی کنند. آری، در این دوران بظاهر سکوت (شما بخوانید خفقان و سرکوب شدید) وظیفه ی تک تک ما از پای ننشستن و آگاه ساختن یکدیگر از شرایط شهر و محله مان و آگاه سازی نا آگاهان و هوشیار بودن و ترمیم انرژی مجدد برای رسیدن روز موعود و با هم بودن و برای هم بودن و حفظ امیدواری و همبستگی ماست، چرا که اینان با سرکوب مردم ایرا ن فقط توانستند چند ی بیشتر برای خود وقت مهیا سازند و گرنه هیچ از مشکلات جامعه کم نشده که بیشتر هم شد. از بیداد بیکاری در جامعه گرفته تا بیداد گرانی و فقر و فساد و از همه مهمتر اقتصاد فلج شده ائی که بالاخره تحریمهای پی درپی آنرا کاملن از کار خواهد انداخت و از پی آن روز تازه ی دیگری از راه خواهد رسید. http://parsdailynews.com/73162.htm
نویسنده: برنا / وبلاگ ماپال